Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

Περιφερομενες Ωρες Απογνωσης






3 σχόλια:

meril είπε...

Είναι ένα παιδί με χεράκια
Μαύρα
Έχει γέλιο θλίψης
Και στις άκριες των παλαμών
Όπλο

Κρατώ την ανάσα μου

Πλησιάζει και ακούω
Τους χτύπους του φόβου μου

"Ελέησε καλέ κυρία ελέησε
Κομμάτι της ψυχής σου"

Δεν μπορώ να κοιτώ το γέλιο
Του

Το σώμα του είναι γυμνό
Κι ωστόσο διάφανο

Το έξω δεν το βλέπω

Το τύμπανο του ηχεί

Στην άκρη του γέλιου του καιροφυλαχτεί
Λυγμός

"Λυπάμαι" μου λέει "λυπάμαι"

Το όπλο εκπυρσοκροτεί

Y.Γ. Κατ' εξαίρεση για τις εικόνες σου

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

sxolio,
poly omorfo,
gia kati toso asximo.

kalhspera soy.

Μαρινα ..... είπε...

mea culpa.....